In het vorige blog hadden we het over beschermen met kopersulfaat en zwavel tegen echte en valse meeldauw. Deze plantenschimmels komen van oudsher niet in Europa voor maar zijn afkomstig uit Amerika waar de inheemse druiven resistentie hadden ontwikkeld. Hoe anders was dit in Europa. De planten hier waren weerloos en vanaf 1845 tierde de Echte Meeldauw (Oidio in het Italiaans) welig. Een kleine tien jaar later was de Franse druivenoogst 80% lager dan wat het gemiddeld was. Maar dat was niet alles, ook uit Amerika kwam de Amerikaanse druifluis (Phylloxera vastatrix) die na 1870 wijngaarden decimeerde en in 1878 kwam daar ook de Valse Meeldauw (Peronospora) nog bij.
De Meeldauw pakt men sinds 1885 met Bordeauxse pap (Poltiglia Bordolese) aan. Het is een mengsel van kopersulfaat, water en kalk. De laatste zorgt voor de aanhechting aan blad en druif. De zwavel component pakt de Echte meeldauw, Oidio, aan.

Peronospora, plasmopara viticola:
Valse meeldauw, Downy Mildew in het Engels, is een schimmel die overwinterd in geïnfecteerde bladeren van een vorig jaar.
Wanneer de sporen rijp zijn en de temperaturen boven de 10C uitkomen ontstaat er na een flinke regenbui een infectie. Het is dus van belang te spuiten voor de eerste regenbuien als de scheuten nog klein zijn. De schimmel leeft alleen op druiven en de sporen moeten daar op terecht komen. Dit gebeurt door een combinatie van opspattend water en wind.
Het begin van valse meeldauw herkent men aan olieachtige vlekken op de bovenkant van het blad. Draai je het blad om dan zie je een pluizige beschadiging. De valse meeldauw kan leiden tot zware beschadiging aan blad en druif.
In de natuurlijke wijnbouw probeert men de dosis kopersulfaat zo laag mogelijk te houden. Er is nog geen goed alternatief voor koper maar er wordt steeds meer onderzoek naar gedaan.

Oïdium:
Het is soms lastig vast te stellen of men met echte, Powdery Mildew, of Valse meeldauw te maken heeft. De symptomen lijken nogal op elkaar. Zie je echter eenmaal de witgrijze schimmelpluis op de druiven dan kun je er niet meer omheen: Oïdium. Oïdium steekt vaak wat later de kop op dan Peronospora. Ook hier bestaat de schade uit bladverdorring en het afvallen van blad. De druiven raken beschadigt en kunnen later splijten. Aanhoudend vochtig weer en regen leidt tot sterke uitbreiding van de schimmel. Bestrijding van deze schimmel vindt plaats met zwavel, vaak in poedervorm.
Deze schimmel overwintert in de knoppen van de druif of op het oude hout.