Costadilà
Waar wijn maken samen met je opa al niet tot kan leiden. Na enige omzwervingen begon Ernesto Cattel met het maken van Prosecco, dat kent u wel.
Bruisend en extreem populair tot chagrin van de champagnehuizen. En helaas vaak niet zo interessant. Dat heeft een reden, de enorme populariteit betekent dat er geld te verdienen is met zelfs de grootste rotzooi. Voldoende is dat er Prosecco op staat. (Making a quick buck).
Champagne heeft dat probleem veel minder. Eenvoudigweg omdat de champagne regio het merk Champagne beter reguleert dan de Prosecco consortiums.
Prosecco zoals men dat vandaag de dag ziet werd tot 30 jaar terug bijna nauwelijks vermarkt. De bubbelende wijn hielden de producenten voor zichzelf.
Prosecco was de naam van de druif die, nu Prosecco het merk is geworden, Glera heet.
Het gros van de Prosecco komt uit meest vlakland waar tot voor kort knollen werden verbouwd en waar het makkelijker, sneller en dus goedkoper werken is dan op de steile hellingen waar de betere en duurdere prosecco vandaan komt.
Het is een triest feit dat er met de verkoop van druiven aan een groot huis meer is te verdienen dan zelf een wijn maken volgens traditie met kop en staart die cultuur en geschiedenis van de regio weerspiegelt. Als uitstekend wijngebied zijn de heuvels al sinds de Romeinen bekend.
De meeste Prosecco is redelijk neutraal van smaak, een gevolg van hoge opbrengsten en druiven wat weinig karakter geeft. Daarbovenop een gezonde dosis restsuiker, toevoeging van sulfiet, fabrieksgisten, zuren, hergisting volgens de charmat-Martinotti methode, en andere trucs uit het kabinet van de moderne vaak in Conegliano geschoolde wijnmaker en voilà een recept voor wat de meeste mensen kennen als Prosecco is compleet. Een licht zoet helder doodgefilterd bruisend commercieel drankje. Dat dit leidt tot onverteerbaarheid, opborrelend maagzuur en hoofdpijn neemt men op de koop toe.
De wijnen van Costadilà zijn anders. Veelal wat oudere wijngaarden leveren de druiven voor de wijn, naast Glera ook Perera en Bianchetta. Allen volgens traditioneel biologische wijze verbouwd op de steile hellingen. Het terrein heeft slechts een geringe toplaag bovenop de harde ondergrond die uit kalk- en zandsteen bestaat. Geen kunstmest, pesticiden of onkruidverdelgers. Al het werk van snoeien tot plukken gebeurd met de hand wat de kwaliteit verder verhoogd. Geen tractor kan in de wijngaarden komen.
Na de selectie van de beste druiven vindt een korte maceratie en vergisting van de druiven plaats. Een deel van de druiven wordt gedroogd en geperst en op een koele plek bewaard. In het voorjaar wordt de deze most aan de basiswijn toegevoegd en wordt er gebotteld. In tegenstelling tot de meeste Prosecco’s vindt de herfermentatie compleet in de fles plaats zonder toevoeging van gisten en zonder zware filtering. Bovenal, geen zwavel toegevoegd! Deze werkwijze geeft een uitermate levendige, smakelijke en verteerbare wijn op.
Als bij mij persoonlijk een gedeelde fles meer dan 18 minuten nodig heeft om leeg te geraken is de fles niet goed of het gezelschap verkeerd.
Er zijn verschillende manieren om deze wijnen te drinken. De eerste is de fles een tijdje rechtop te laten staan en dan langzaam in een karaf te gieten. Het depot blijft in de fles achter met wat wijn die separaat gedronken kan worden. Zeg maar het wijnequivalent van Yakult en andere gefermenteerde drankjes waarvan wellicht de aanschaf bij genoeg drinken van deze wijnen achterwege kan blijven.
Een andere manier is het karafferen weg te laten en de wijn te drinken zoals ie uit de fles komt. De derde manier is de fles een paar keer op de kop te houden. Het depot mengt zich met de wijn en de dus ontstane godendrank schenkt men uit in het glas. De smaak van deze wijnen is buitengewoon aantrekkelijk en puur. Onschuldig genoeg om op elk moment van de dag bij elke gelegenheid en welhaast elk soort voedsel te nuttigen.
Dan nog dit, de meeste Prosecco, die uit de fabriek, oudert snel. Het is zoals wel vaker met bubbelende wijn een vloeistof zonder substantie en structuur. De wijn waar we het hier over hebben daarentegen kan je op de juiste plek best een aantal jaren laten liggen zonder dat de wijn schade oploopt.
Hiernaast nog enkele foto's van wijngaarden en cantina.
Wijnen
Opmerking:
Er zijn meerdere manieren om de frizzante wijnen te nuttigen.
Wijn een tijdje rechtop laten staan en voorzichtig uitschenken totdat het bezinksel (fondo) bereikt is. De liefhebber drinkt het fondo.
Men kan de wijn ook karaferen met achterlating van de sedimenten.
De laatste methode is de wijn zeer goed koelen, de fles licht schudden zodat het bezinksel zich met de wijn vermengt. Openen en direct in het glas schenken. De wijn zal een prachtige bittere noot tonen die fantastisch kan werken met eten.
