Hé Graziano, alles in orde? Vraagje, waar eet en drink ik fatsoenlijk in de buurt zonder failliet te gaan? Moet je nog lunchen? Ik ook, kom hierheen ik heb nog wat over van gisteren en er ligt nog……
Dat laatste hoorde ik niet omdat een knalgele Ferrari zijn keel op zette. Dat was geen toeval want we bevonden ons immers in Maranello dat op een flinke steenworp van casa Graziano ligt.
Vittorio is een autodidact die tot zijn 18e geen druppel wijn had aangeraakt. Bij kennismaking met een plaatselijke schoonheid die groot liefhebber van de plaatselijke wijnen was veranderde dit direct. En wel zo direct dat hij na de eerste intense kennismaking met wijn 4 dagen ziek en miserabel in bed verbleef.
Enkele jaren later bevond laatbloeier Graziano zich welhaast even miserabel als administratief medewerker achter een bureau. Toen een collega hem vertelde hoeveel jaar hij nog achter dat bureau moest zitten voordat hij een pensioen zou krijgen besloot hij maatregelen te nemen. Ziek van de binnenlucht werd het de buitenlucht.
We praten jaren 70 een tijd waarin veel wijnboeren in Emilia de traditionele manier van wijnproduceren met hergisting op de fles achter zich lieten en zich overgaven aan het produceren van sterk aangesuikerde zoetige Lambrusco’s. En hier wordt het interessant, Vittorio kwam er al snel achter dat hij met de halve hectare die zijn familie van oudsher had niet veel ging klaarspelen. Al pratende met de oude garde in de zone verzamelde Vittorio vitale kennis. Informatie over terreinen en bijzonder plantmateriaal. Langzaamaan verzamelde hij een paar hectare terrein waar hij een ruime selectie aan oude deels onbenoemde variëteiten aanplantte.
Waar de meeste wijnmakers in de regio kozen voor modernisering deed Vittorio juist het tegenovergestelde. Herfermentatie in de fles, oude variëteiten, geen toevoeging van gist, geen of weinig sulfiet, en veel verschillende druivenrassen. Het laatste gaat compleet tegen de moderne DOC regels van Emilia in. Ook hier wil hij wel wat woorden aan vuil maken, ‘de moderne DOC regels zijn het werk van pennenlikkers en niet gebaseerd op wat de wijngaard en de wijn nodig hebben.’
Bemesten doet ie door een een keur aan planten in de wijngaard te zaaien. Alleen al de in overvloed in zijn wijngaard groeiende radicchio’s zijn voor ons een reden om in het vroege voorjaar even te buurten.
Plantdichtheid is met 5 a 6000 planten per hectare redelijk hoog. Al met al heeft Vittorio ongeveer 12 verschillende druivensoorten op zijn terrein en afgezien van Lambrusco Grasparossa, Trebbiano en Malbo Gentile heeft ie geen idee van de namen. Hij werkt extreem biologisch maar is niet gecertificeerd omdat dit veel kosten met zich mee brengt en zoals hij zelf zegt ‘de ballen had’ van de keuringsinstituten.
Voor alle wijnen worden de druiven ontsteeld, vergisting gebeurt spontaan in glasvezel omdat dat volgens Vittorio meer lucht aan de wijn geeft dan staal. Voor de frizzantes worden de wijnen met ongeveer 10 gram restsuiker gebotteld. De refermentatie in de fles neemt ongeveer twee maanden in beslag. Let wel deze manier is bijzonder, nog maar 2% van de Lambrusco producenten werken op deze manier. De andere wijnen worden volgens het Chermat-proces gemaakt waarbij de refermentatie in autoclave plaatsvindt. Vittorio: "Charmat ontneemt de wijn alle karakter, het is veel te heftig proces dat eerder frisdrank dan wijn oplevert". Hij zit vol met dit soort uitspraken en een andere favoriet is dat de methode Ancestrale een onjuiste bewoording is. Volgens hem zit er geen methode achter en gebeurde de hergisting omdat het een natuurlijk proces is.
Als we zo vrij mogen zijn, gunt u zichzelf enkele van deze meesterwerkjes in de kelder. Deze wijnen zullen u ook na oudering op de fles verbazen met hun kracht schoonheid en fenomenale lekkerheid.
Houdt onze site ook in de gaten want met wat geluk komt er bij de volgende aanvulling van ons assortiment ook wat stille en nog een andere welhaast uitgestorven frizzante mee.
Wijnen