Late Meeldauw/Peronospora
We hadden het al gehad over Plasmora Viticola, valse meeldauw of simpelweg Peronospora. Normaal gesproken is het gevaar voor deze ziekte, afhankelijk van waar je je bevindt in Italië in de maanden juli/augustus niet meer een echt gevaar. Het wordt droog en flink heet en dat is meestal afdoende om ontwikkeling van Valse Meeldauw te stoppen. Maar we spraken een bevriende wijnmaker die beweerde dat hij een nieuwe uitbraak had en verdomd, inderdaad op de foto’s die hij stuurde was inderdaad recente activiteit waar te nemen. Op bijgaande foto’s van de druiventrossen is goed te zien wat Peronospora voor schade veroorzaakt.
Er verschijnen olieachtige vlekken op de bladeren die geel worden en daarna verdrogen. Langzaam sterft vaak het hele blad af. Geen blad, geen fotosynthese. Geen of slecht functionerende fotosynthese heeft invloed op de ontwikkeling en groei van de plant. Ook voor het opvolgende jaar! Als de infectie lichter is kan het bladverlies ervoor zorgen dat de schil van de druiven door de zon wordt aangetast. Zonnebrand zeg maar, en dat beïnvloed de smaak van de wijn. Als de infectie de plant binnendringt sterven ook ranken af. De trossen kunnen ook geïnfecteerd raken en dan drogen de bessen op. Geen druivensap dus geen wijn. De infectie onbehandeld laten is geen optie aangezien dit tot compleet verlies van de oogst kan leiden.
Op bijgaande foto’s is de schade aan de trossen te zien. We hebben hier met witte druiven te maken en tenzij je de aangetaste delen compleet verwijderd kan je de hoop een wijn met schilweking (orange wine) te maken wel laten varen. Een overvloed van aangetaste trossen kunnen de wijn een onaangenaam houterige smaak geven. Ook lijkt er soms gekookt fruit in de wijn te zitten.
Een goede ontsteel machine verwijderd vaak een deel van de gedroogde besjes. Dit en de nodige selectie van druiventrossen volstaat vaak om de kwaliteit van een perswijn te waarborgen.